Visite, visite

Geschreven door Liselore

Het is niet zo dat voor de komst van Wen Gui onze voordeur altijd werd platgelopen. Maar er kwamen wel met enige regelmaat mensen ‘aanwaaien’. Veel van onze vrienden wonen namelijk vlakbij.

 

Toen Wen Gui bij ons kwam hebben we iedereen laten weten dat visite even niet zo’n goed idee was. Als hij sliep kwamen er weleens mensen langs en een enkele keer liep er even iemand binnen. Maar in de afgelopen drie maanden is er niemand op de koffie geweest terwijl Wen Gui ook beneden rondliep.

Het werd nu tijd om hem aan bezoekers in ons huis te laten wennen, dus kwamen Carol en Tygo op bezoek. Dat ging hartstikke goed, volgens mij had vijfjarige Tygo er meer moeite mee als Wen Gui. Tygo was namelijk gewend dat als hij bij ons is, hij alle aandacht kreeg. Nu moet hij die delen. Na een tijdje bleek dat beide heertjes het erg leuk vonden als Tygo voor paard speelde en Wen Gui op zijn rug zat. Wen Gui was er sowieso al aan gewend om zijn speelgoed te delen, want sinds ruim een maand komt neefje Owen iedere vrijdag de hele dag omdat mijn zus Katja dan moet werken.

Dezelfde avond kwamen Stijn en Emie een uurtje spelen omdat hun papa Roel met Rens naar een concert in Amsterdam ging terwijl mama Elles nog niet klaar was met werk. Ook dat ging goed. Stijn en Emie hebben zich prima vermaakt met al het nieuwe speelgoed dat er inmiddels bij ons te vinden is en ook hun aanwezigheid vond Wen Gui prima.

 

Een paar dagen later kwam Jochem over de vloer om samen met Rens naar een nieuw apparaat op de geluidsinstallatie aan te sluiten. In het weekend is Wen Gui erg claimerig naar Rens omdat ze door de week alleen ’s avonds even samen kunnen spelen. Ik kon proberen om hem bezig te houden op het speelkleed, maar uiteindelijk wilde Wen Gui toch bij papa zitten of in ieder geval in zijn buurt blijven. Maar problemen met Jochem bij ons thuis had hij geen moment.

Na deze twee geslaagd testen staat ons huis nu dus weer helemaal open voor geplande en ongeplande bezoeken, ook op tijden dat Wen Gui wakker is. Hiermee is zijn gewenningsperiode volgens mij ver klaar. Opa’s, oma’s, ooms en tantes kunnen hem al een tijdje gewoon op schoot nemen, met hem rondstappen en koekjes geven, ook dat proces verliep heel glad.

De volgende stap is dat Wen Gui een middagje bij iemand anders is zonder zijn papa en mama. Daarna gaan we zien of hij een nachtje uit logeren kan gaan. Wen Gui is nog nooit een moment zonder Rens en/ of mij geweest, maar we gaan er nog even mee wachten om hem daar aan te laten wennen. Hij is al aardig vertrouwd met zijn opa’s en oma’s, maar het is nogal wat om hem echt even los te laten. Zowel voor Wen Gui als voor zijn papa en mama.

We gaan hier in het nieuwe jaar voorzichtig mee starten. Dan gaan Rens en ik als we bij opa en oma zijn even een blokje om. Dan kunnen we kijken hoe hij hier op reageert en zien of hij er aan toe is. Ik hoop dat dat goed gaat, het zou wel erg leuk zijn als Rens en ik begin maart lekker een middagje samen met vrienden kunnen carnavallen!