De vlucht naar Nederland ging afgelopen dinsdag erg goed. Wen Gui heeft twee keer een uurtje liggen slapen en verder konden we hem goed bezig houden met wat speelgoed en met hem over het gangpad van het vliegtuig stappen.
Eenmaal op Schiphol zijn we erg feestelijk onthaald door
onze hele familie. We zaten in eerste instantie compleet in de kreukels toen we
dat vliegtuig uit kwamen gerold. Normaal slapen we wel een paar uurtjes op zo’n
lange vlucht, we kijken een film en lezen in een boek. Maar als je negen uur op
zo’n mannetje bent gefocust en het hem zoveel mogelijk naar zijn zin wilt maken
ben je uiteindelijk redelijk op. Maar toen we in de aankomsthal al die blije
gezichten zagen was alle vermoeidheid meteen vergeten, wat een mooie thuiskomst!
 |
| Aankomst op Schiphol |
 |
| Aankomst op Schiphol |
 |
| Aankomst op Schiphol |
Eenmaal in Tilburg werden we weer verrast, vrienden hadden
de hele woonkamer versierd. Wen Gui was in de auto in slaap gesukkeld (niet zo
gek, het was voor zijn gevoel inmiddels 11 uur ’s avonds), maar thuis
aangekomen moest hij toch eens even goed kijken en ontdekken en was hij binnen
de kortste keren weer klaarwakker. Hij was wat onrustig na de erg lange dag, de
vele indrukken en weer een nieuwe omgeving, dus het duurde behoorlijk lang eer
we hem in het campingbedje op onze slaapkamer in slaap hadden.
En vervolgens werd hij om twee uur ’s nachts weer wakker. Na
wat slaapliedjes sliep hij weer, maar om half vier was hij weer wakker. We
konden er weer uit voor een hele riedel aan ‘slaap kindje slaap’ en met veel
moeite dutte hij weer in. Maar toen hij tegen zevenen opnieuw begon te jengelen
heb ik hem eruit gehaald en ben met hem beneden gaan spelen.
Het ging de hele dag erg goed, Wen Gui was een en al vrolijkheid en heeft op zijn gemakje de hele huiskamer verkend. Daarbij bleek overigens ook vrij snel dat onze huiskamer helemaal niet zo veilig is voor zijn grijpgrage handjes. Hij heeft een hele stapel van papa's Voetbal Internationals rond zitten strooien en het tafeltje waar de vogelkooi op staat heeft ook al flink staan wankelen (tot grote afschuw van de twee gevederde dames die in de kooi zitten).
 |
| Een en al vrolijkheid |
Er volgde opnieuw een hele onrustige nacht, Wen Gui werd
weer om half vier wakker en ging pas om half zes weer slapen. Om daarna na krap
een half uur weer te gaan jengelen. Hiermee is het officieel: hij heeft een jet
lag. Hoe lang dit gaat duren is nog onduidelijk, maar feit is dat de routine die
we in China op hadden gebouwd door hem in slaap te wiegen en tegelijkertijd ‘slaap
kindje slaap’ te zingen niet werkt als hij midden in de nacht besluit dat hij
wakker is en geen zin heeft om nog te gaan liggen.
Hoe dan ook, overdag gaat het prima, ook al vallen papa en
mama om van de slaap… Maar als Wen Gui dan een van zijn vele schaterlachjes
laat horen is alles weer goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten