Een rondje door Den Haag

Geschreven door Liselore

Nadat we bij de notaris waren geweest om onze aanvragen en gegevens te laten legaliseren, moesten we naar de rechtbank van Breda om de handelingen van de notaris te laten legaliseren. En ook toen waren we nog niet klaar.

Ik ben afgelopen donderdag naar Den Haag geweest om stempeltjes bij twee Ministeries en een ambassade op onze papieren te krijgen. Ik had van adoptiebureau Meiling een hele handleiding meegekregen hoe en in welke volgorde ik alle instanties af moest gaan, dus ik stond keurig netjes om 9 uur voor de legalisatiebalie van het Ministerie van Justitie. Als ik er later zou zijn, zou ik waarschijnlijk lang moeten wachten en niet meer op tijd bij andere instanties terecht kunnen.

Binnen een mum van tijd had ik een stempel en krabbeltje onder die van de notaris en de rechtbank van Breda, vervolgens ging ik op weg naar de volgende halte: het Ministerie van Buitenlandse Zaken.

Bij deze legalisatiebalie was het aanmerkelijk drukker, ik moest een nummertje trekken en wachten. Toen ik aan de beurt was moest ik mijn papieren afgeven en weer wachten. Drie kwartier later (!) was ik weer een stempeltje rijker en een tientje armer. Het was inmiddels half elf, dus moest ik gaan haasten om bij de Chinese ambassade te komen. Dat ligt zo’n beetje tegen Scheveningen aan en is maar tot 12:00 uur open.

De Chinese ambassade in Den Haag

Bij de ambassade aangekomen moest ik voor de derde keer die dag mijn handtas afgeven, mijn zakken legen en door detectiepoortjes lopen. En alweer ging het alarm af door de gesp op mijn laarzen…

Toen ik na een rij vloeiend Chinees sprekende mensen eenmaal aan de beurt was en aan het loket stond bleken mijn gebeden verhoord: de baliemedewerkster sprak uitstekend Nederlands. Ik was er een paar jaar eerder, toen ik visums voor Vietnam bij de Vietnamese ambassade wilde regelen, al achter gekomen dat dit geen vanzelfsprekendheid is.

Ik moest een formuliertje invullen en een kopie van mijn paspoort maken. Daarna moest ik mijn hele pak papieren met geboortecertificaten, uitreksel van het huwelijksregister, gezondheidsverklaringen, verklaringen van inkomsten, verklaringen van goed gedrag, referentiebrieven geschreven door vrienden en familie, de adoptieaanvraag, het verslag van kinderbescherming en de justitiële beginseltoestemming voor adoptie, gebundeld met het zegel van de notaris en bestempeld door alle mogelijke instanties, hier afgeven.

Morgen kan ik weer terug om de steeds groter wordende bundel op te halen. Daarna moeten we nog zes foto’s van onszelf en ons huis toevoegen, een laatste verklaring invullen en kan het hele gebeuren weer naar adoptiebureau Meiling.

De volgende keer dat we weer van alles zullen moeten regelen hebben we HET telefoontje gehad en zijn we onze reis naar China en de komst van onze kleine aan het voorbereiden. Wanneer dat telefoontje gaat komen weet niemand. Ik heb zelf een goed gevoel bij het voorjaar. Maar dat wil volgens mij niets zeggen, ik heb nu eenmaal een hekel aan de winter…